Op zoek naar de hemel

Onderzoekers in het Oude Testament komen geleidelijk aan tot het besef dat het bijbelse paradijs echt bestond, maar het was niet in de hemel, maar op aarde. De Amerikaanse wetenschapper J. Searins heeft eind vorige eeuw veel wetenschappelijk werk verricht. Met behulp van foto's verkregen van ruimtesatellieten, en de werken van oude wetenschappers in de geologie, hydrologie, linguïstiek, vestigde Searins zich op welke bijzondere plaats op aarde het bijbelse paradijs zou kunnen liggen. In het bijbelse boek "Genesis" is geschreven: 2: 8 En de Here God plantte een paradijs in Eden in het oosten, en plaatste daar de man die Hij geschapen had. (Volgens een bijbelse legende is Eden de zetel van de eerste twee mannen, Adam en Eva, voor hun "zondige val". Dit woord - Hebreeuws, betekent: tuin, paradijs, mooie, aangename plaats. In het Soemerisch betekent het woord "eden" "vallei". Volgens de regel van de homonisatie heeft een willekeurig overeenkomend woord zijn rol gespeeld: het lijkt erop dat "eden" een mystieke term is zonder specifieke geografische betekenis, niet de vallei van de Twee Boom in het huidige Irak (hier is de "boom van Adam"), waar ook het meer van Tartar zich bevindt).